بخشهای اوستا 3 - تخت جمشید

بخشهای اوستا 3

د: ویسبرد

(ویسبرد) به معنای جاوید، گردش زندگی و سروران است. این بخش از اوستا در واقع شناسنامه ای است به پیشگاه اهورامزدا، زرتشت، امشاسپندان، ایزدان، و سایر سروران جهان مینوی آسمان و زمین و آنچه در آنهاست و نیز از جشنهای دینی و مراسم مربوط به آنها سخن رفته است. (ویسبرد) شامل 22 یا 27 فصل است و دارای سه هزار و سیصد کلمه میباشد.

5- خرده اوستا

به پهلوی (خورتک اوستا) یعنی(اوستای کوچک) نامیده میشد. این بخش از اوستا (پنجمین قسمت) توسط موبد معروف عصر ساسانی (آذرپادماراسپند) ملقب به نگهبان آتش، تدوین شد. این کتاب شامل: ادعیه، نیایش، نماز، مناجات ایام مختلف و جنبشهای دینی، مراسم ازدواج و مرگ، ایام خوشی و ناخوشی، کفارگناهان، رفع حاجات و ... میباشد.

نماز در آیین زرتشت به سه نام آمده است. 1-اشم وهو 2-نیاآهو 3-نیگهه هاتم

مطالب نماز منظوم است که قبلا جزء گاتها بوده است و از اهمیت ویژه ای برخوردار میباشد.

کمربستن یا نیرنگ کشتی بستن. هر زرتشتی باید از هفت سالگی، کشتی ببندد و (سدره) بپوشد. این کمربند از هفتاد و دو رشته نخ پشم گوسفند سفید به وسیله زن موبد بافته میشود. این کمربند به شش رشته از دوازده نخ تشکیل شده، بافته میشود. این هفتاد و دو نخ، رشته های کالبد انسان را از گزند شیاطین محفوظ میدارد.

(سدره) عبارت است از لباس سفیدی که با 9 تکه پارچه دوخته شده و طی مراسم ویژه ای که با دعای موبد همراه است، بر تن کودک مینمایند. گویا این رسم قبل از زرتشت وجود داشته است.

دعای (چرکرت دینیک) را در مراسم مختلف میخواندند. نسخه ای از این دعا در سال 1754 میلادی بدست آمد. لذا برخی معتقدند که این دعا جعلی است زیرا در اوستا نیامده است. دعای (سروش باژ) مانند سایر ادعیه از قسمتهای مختلف اوستا جمع آوری شده است که پس از خواب زیر لب آهسته خوانده میشود. (باژ) یعنی زمزمه کردن و سروش از فرشتگان است. این دعا برای توبه از گناهان نیز خوانده میشود. (هوشیارم) به معنای سحرگاهی، دعایی است از قطعات اوستا که شامل پنج بند میباشد. (پنج نیایش)، دعا و نمازی است که مخصوص خورشید، ماه، مهر، آب و آتش میباشد. این دعا را از (یشت ها) گرفته اند. (پنجگاه) دعایی است که در شبانه روز، پنج بار خوانده میشود.

(ائوگمه ئیجا) شامل 29 دعا که پنج تای آن از اوستا گرفته شده است. در این رساله آمده است که هیچ کس حتی موبدان و پادشاهان از مرگ نمیتوانند فرار کنند، که اگر کسی میتوانست، باید کیومرث که سه هزار سال جهان را از آسیب نگاه داشت و هوشنگ که 3/2 اهریمنان را نابود کرد و جمشید که 616 سال و 6 ماه و 13 روز، جهان را از مرگ بازداشت و ضحاک که هزار سال و نیم روز، جهان را دچار بدبختی کرد، از مرگ میگریختند. پس مرگ به سراغ همه خواهد آمد.

سی روزه : این قسمت نیز از اوستا گرفته شده است. هر روز از این سی روز مربوط به یک فرشته است. (ارتاویرافنامک) از کتب معتبر زبان پهلوی است. (ارداویراف) یکی از موبدان مشهور دوره اردشیر بابکان و شاپور اول بود. گویند وی برای رفتن به معراج توسط هفت موبدبزرگ برگزیده شد و برای پیمودن این سفر روحانی وضو گرفت و غسل کرد و معجون خواب آوری بنام (منگ گشتاسبی) خورد و ... هفت شبانه روز به معراج رفت و از محل آتشکده (آذرتیغ) قدم به جهان دیگر گذارد و از طبقات گوناگون بهشت و جهنم دیدن کرد و مجازات گناهکاران را دید و جایگاه مردان پاک و انجمن اهورامزدا و امشاسپندان و زرتشت را مشاهده کرد. در طی این سفر، دو فرشته بنامهای سروش و آذر، او را راهنمایی میکردند. او پل صراط جسنوات را نیز دید.

محمد ::: جمعه 88/9/27::: ساعت 1:24 صبح

نظرات دیگران: بدون نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ