اردشیر اول - تخت جمشید

اردشیر اول

چون خشایارشاه در سال 465 پ م درگذشت، فرزندش (ارته خشتره) بر جایش به سلطنت نشست. این همان اردشیر دراز دست معروف است که 41 سال با شان و شوکت در ایران و جهان شاهنشاهی کرد. به سبب آنکه در زمان اردشیر اول، وابستگی یونانیان به ایران بیش از هر زمان دیگری بود، این پادشاه نیز مثل داریوش و خشایار شاه در تاریخ یونان، جای ویژه ای برای خود باز کرده است. علت این امر آنست که او مثل خشایار شاه با همه حکام شهرهای یونانی روابط بسیار نیکو برقرار کرده برای آنها هدایای چشمگیر میفرستاد تا اطاعت و محبتشان را نسبت به دربار ایران بر دوام بدارد.

هرودوت در موارد متعددی از یونانیانی که هدایای بزرگ اردشیر اول را دریافت میکردند و گوش به فرمانش بودند، نام برده است و این گواهی نشانه مردم داری این شاهنشاه بزرگ است که در همه جا اعمال میشده و آرامش و امنیت را در سراسر کشور پهناور هخامنشی برقرار میداشته است. همچنین هرودوت با احترام شایسته از اردشیر اول یاد کرده ضمن یک مقایسه شتاب آلوده بین داریوش و خشایارشاه و اردشیر اول مینویسد که: داریوش نمونه یک تلاشگر، خشایارشاه نمونه یک جنگجو و اردشیر نمونه یک جنگاور بزرگ بود. به همین سبب ما وقتی از این مردان نام میبریم باید از آنها با احترام شایسته یاد کنیم.

پلوتارک مینویسد: اردشیر اول به خاطر بزرگ منشی و روحیه والایش در میان همه شاهان ایران برجستگی خاصی دارد. اردشیر اول پادشاهی با تدبیر بود و وفاداری ملتهای تابعه و شوکت ایران را با سیاستهای حکیمانه و خردمندانه و با گشاده دستی و سخاوتمندی بی مانندی در جهان حفظ کرد. در سال 460 پ م، آشفتگیهایی در مصر بروز کرد و یکی از بقایان خاندان فرعونان بنام (ان حوروس) پسر پسامتیک که در نقطه ای از لیبیا حکومت داشت با سپاهی که سربازانش، لیبیایی ها و مزدوران یونانی بودند به ممفیس حمله برده، شهریار پارسی را که برادر شاه بود، مقلوب و مقتول کرد و ممفیس را گرفته به احیای سلطنت مصر پرداخت. او با آتن نیز که دیر زمانی اش از آن بخشی از مصر شناخته میشد،تماس گرفته، سران آتن را تحریک به شوراندن یونانی ها بر ضد سلطه ایرانیان کرد. اردشیر برای جلوگیری از اثر گذاری احتمالی (ان حوروس) در شام و فلسطین اقدامات اثر بخشی انجام داد که نمونه ای از آن را در تورات (کتابهای عزرا و نحمیا) میخوانیم. بنابراین نوشته ها ، او یکی از سران اسرائیل بنام (عزرا) که در (تیسپون) میزیست، فرمان داد به فلسطین رفته معبد اسرائیل را به هزینه دربار ایران بازسازی کند، قانون کهن قوم یهود را با توجه به قانون شاهنشاهی بازنویسی کرده برای مردم اسرائیل بخواند و امنیت و آرامش را در اسرائیل برقرار بدارد. او در فرمان نامه ای که به دست (عزرا) داد، کاهنان و لاویان و رهبران دینی اسرائیل را از پرداختن مالیات و حتی باج راهداری (عوارض گمرکی) معاف اعلام داشت.

منبع : شاهنشاهی هخامنشی . نویسنده : امیرحسین خنجی

ادامه دارد

محمد ::: یکشنبه 88/10/27::: ساعت 1:31 صبح

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های این وبلاگ